ตัดตอนจาก นิธิ เอียวศรีวงศ์
หมายเหตุวัฒนธรรมร่วมสมัย
กรุงเทพ-บางกอก-กรม.
.....กรุงเทพฯ ที่เป็นอยู่จริงในปัจจุบันก็ไม่ใช่ที่อันน่าภิรมย์ กรุ่งเทพฯ เป็นเมืองสกปรกอย่างร้ายกาจ เพียงแต่เราอาจมองไม่เห็นเท่านั้น เพราะมีขยะอยู่ประมาณ๑ใน๓ ที่เก็บไม่หมดทุกวัน ขยะเหล่านี้ซุกซ่อนอยู่ในตรอกซอกซอย ของกรุงเทพฯนี่เองล่วนทิวทัศน์ของกรุงเทพฯ ก็อาจเหมือนมหานครอื่นๆ ในโลก คือ เต็มไปด้วยตึกสูงแต่เพราะเราไม่ค่อยให้ความสำคัญแก่ภูมิสถาปัตย์มากนัก ตึกสูงของเราจึงดูระเกะระกะ ถนนแต่ละสายขาด การวางแผนที่ดีมาแต่ต้น ทำให้การจราจรยิ่งติดขัดมากขึ้น
กรุงเทพฯ ไม่มีเมืองที่ใครจะรัก ทั้งคนกรุงเทพฯและคนบ้านมองกรุงเทพฯเป็นเพียงแหล่งทำมาหากิน ผู้คนเข้ามาอยู่เพราะหวังจะทำชีวิตของตัวให้รวยขึ้น ไม่ใช่เพราะรัก แต่ชีวิตที่รวยกับชีวิตที่ดีอาจไม่เหมือนกัน เขาจึงไม่สนใจที่จะทำให้กรุงเทพฯเป็นแหล่งที่จะใช้ชีวิตที่ดีได้ เช่น กรุงเทพฯ มีสวนสาธารณะไม่พอ โรงดนตรีไม่พอ พิพิธภัณไม่พอ ห้องสมุดไม่มี ประติมากรรมไม่พอ ต้นไม้ไม่พอ ฯลฯ อะไรๆ ที่จะทำให้ผู้คนบรรลุชีวิตที่ดีล้วนไม่พอทั้งนั้น เพียงเข้ามาในกรุงเทพฯ รักกรุงเทพฯ ไม่กี่วันก็เห็นชัดว่ากรุงเทพฯ เป็นเมืองที่ขาดความรัก ไม่มีใครทั้งในและนอกกรุงเทพฯ รักกรุงเทพฯ อีกแล้ว
..........
これは、授業で取り上げられたコラムの一文、バンコク文化についての注釈です。興味深いので記録しておこうと思いました。
ประโยคส่วนหนึ่งนี้ หยิบยกขึ้นในการสอนที่เลือกตัดตอนจากหมายเหตุวัฒนธรรมร่วมสมัย เขียนจาก อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ คะ ประโยคน่าสนใจจึงอยากบันทึกไว้ในblogนี้คะ (ฉันขี้ลืม...)
次のブログで、日本語に翻訳したものとその詳細を紹介します。
ฉันจะแปลบทความเป็นภาษาญี่ปุ่นและรายละเอียดในblogหน้าคะ
